Suiker en je gezondheid

Witte suiker een belasting voor de gezondheid, terwijl honing gezond is? Het zijn toch beiden zoetmiddelen met veel glucose.

Hoe komt het dat witbrood beduidend minder goed is dan volgranenbrood? In beiden zitten toch dezelfde koolhydraten? De wijsheid uit de natuur helpt ons.

Is witte suiker een natuurlijke voedingsvorm

Heel opmerkelijk dat in de natuur praktisch alle voedingsmiddelen en plantaardige producten in complexe vorm voorkomen. Digitalis is maar een van de vele honderden stoffen die terug te vinden zijn in vingerhoedskruid. Suiker is maar een van de vele bestanddelen in de suikerbiet. Cafeïne is maar een van de elementen uit de koffieboon. In de natuur komt Digitalis enkel voor in combinatie met die specifieke stoffen, vitaminen en mineralen.

Dat is ook zo met suiker. De pulp van de biet wordt gescheiden van de suiker en wordt als diervoeder aangeboden. Maar precies in die pulp zitten de vezels, de vitaminen en mineralen. Men wilde toch een beetje gezonder te werk gaan en suiker raffineren uit riet, het suikerriet. Maar het resultaat is uiteindelijk hetzelfde: geraffineerde suiker.

Het verhaal van suiker en Stevia

Een twintig, dertig jaar geleden was er een professor aan de universiteit van Leuven die zich bezig hield met een plantje dat bijzonder zoete eigenschappen had. Prof. Jan Geuns deed zeer veel onderzoek naar Stevia, een plantje dat zoetstoffen bleek te bevatten die wel tot 300 keer zoeter waren dan suiker. Belangrijke elementen van deze plant zijn stevioside en rebaudioside.
Dat de erkenning van de waarde van dit plantaardig middel een erg moeilijk proces bleek te zijn, hoeft geen betoog.  Het heeft een inspanning van vele jaren gekost. Maar uiteindelijk krijgt Stevia nog steeds niet de erkenning die het verdient. De suikerindustrie is duidelijk erg machtig en zeer bepalend in de voedingsindustrie. Het gaat hier niet om gezondheid, maar veel meer om commerciële belangen.

Het raffineren van natuurlijke stoffen

Wat is er nu jammer genoeg gebeurd? Precies het zelfde als met suiker. Suiker werd uit de suikerbiet gehaald. Nu doet men hetzelfde met Stevia. Steviocide wordt uit het plantje geraffineerd en dàt wordt aangeboden als een natuurlijk zoetmiddel. Een natuurlijk middel els Stevia wordt geraffineerd met alle gevolgen vandien.

De geschiedenis herhaalt zich

In eerste instantie werden de blaadjes van Stevia gedroogd en verpulverd en het verkregen poeder werd dan met succes gebruikt om te zoeten in plaats van suiker.

Nu wordt Stevia geraffineerd en de waardevolle ‘pulp’ wordt weggegooid. Maar in de weggegooide pulp zitten precies de begeleidstoffen – waaronder de enzymen, vitaminen en mineralen – die er voor zorgen dat het lichaam Stevioside perfect kan opnemen, assimileren en verwerken.

Dit onnatuurlijk proces ( waardoor onze voeding volledig geïndustrialiseerd wordt ) heeft maar één voordeel: het chemisch middel dat geïsoleerd wordt, is perfect doseerbaar. Maar daar is ook alles mee gezegd. Want de geraffineerde producten brengen nevenwerkingen met zich mee. Voor de stofwisseling is dit met zekerheid een grotere belasting, dan wanneer de voeding in zijn natuurlijke verhoudingen gegeten zou worden. De enzymen, de vitaminen, de mineralen en al die stoffen waarvan we de waarde nog niet kennen, worden weggegooid.

Dit is niet alleen met Stevia zo, maar ook met vitamine C bijvoorbeeld. Wanneer Vitamine C uit zijn context wordt gehaald en uit zijn ‘natuurlijke habitat’ wordt gehaald, uit de sinaasappel, uit de rozebottel, dan is het ascorbinezuur – want dat is wat er geïsoleerd wordt – moeilijker opneembaar, en minder efficiënt dan in zijn complexe, natuurlijke samenstelling. Daarom is een sinaasappel beter dan een pilletje.

Enkele conclusies

We weten heel veel nog niet, nog niet over de samenstelling van de planten, nog niet van onze voedingsmiddelen, nog niet over de spijsvertering, nog niet over de stofwisseling.

Uiteindelijk zijn we zeer afhankelijk van die natuurlijke voedselbronnen. Alle goede uitvindingen zijn geënt op de wijsheden uit de natuur.

De industrialisering van onze voeding heeft ons in een lastig parket gebracht. Het heeft aan de ene kant het leven gemakkelijker gemaakt, in die zin dat wij verwend zijn geraakt aan de vele producten die even gehaald kunnen worden in een grootwarenhuis. Maar het overslaan van onze groententuin, onze boomgaard en het zelf oogsten van onze aardappelen heeft zonder dat we het willen een hypotheek gelegd op onze gezondheid.

Geraffineerde producten zijn zowiezo armer dan de voedingsmiddelen in hun natuurlijke samenstelling.

Nog een conclusie is dat een middel in zijn natuurlijke vorm of in zijn natuurlijke context beter werkt en veiliger werkt. Dit is met voeding zo en dit is ook met plantaardige geneesmiddelen het geval.

Nog een les is om geraffineerde producten te mijden als het kan. Vooral witbrood, alle middelen die geraffineerde suiker bevatten. Natuurlijke voedingsmiddelen zoals volgranenbrood, volle rijst, honing, gemaln poeder van steviabladeren ( witte poeder is geraffineerde stevioside!) zijn rijk aan vitaminen en mineralen.

Op die manier kunnen we toch iets doen om de verarming van onze voeding tegen te gaan.