Een GESPREK met STEF BOS

gesprek voor het 'Gelukkig en Gezond' interview

Een struikvriendelijke oprit van een aan het oog ontsnappend domein in Wachtebeke liet mij binnen in de wondere wereld van Stef Bos en zijn gezin. Ik moet wel zeggen dat het ook een aparte dag was. Een snikhete julidag werd voorspeld. De voormiddag was gewoon heerlijk. Het artistieke licht werd perfect gefilterd door de bomen.

We waren iets te vroeg, maar de familie Bos vond het niet vervelend dat de cameraploeg er al bezig was. Een schattig meisje – Vonkie - vroeg met haar lieve, blauwe oogjes: ‘Wat komen jullie hier doen?’

De pot yoghurt die Stef - met alle spetters tot gevolg - had laten vallen, was snel opgeruimd en werd meteen uitgegomd door de harmonie van de momenten die volgden.

Daarover ging trouwens ons gesprek. Over harmonie, over poëzie, over geluk, over authenticiteit. Waterval Bos begon met golven te stromen. Nu en dan werden we onderbroken. Door Varenka zijn vrouw, die gracieus kennis kwam maken. Hoe kun je zo gracieus zijn, zelfs als je ’s morgens pas uit bed komt? Ook door een even beroemde vriend des huizes Rob Crispijn. Dichter en tekstschrijver van onder andere Herman Van Veen.

Op de achtergrond de cameraploeg. Het veranderde niets aan de harmonie. Het leek alsof niets het evenwicht verstoren kon. Ook niet de getemde plantengroei op de binnenkoer en rondom. De natuur had helemaal zijn gang mogen gaan, maar was toch in balans gebracht door de stoelen en de kunstwerken van Varenka Paschke en wellicht ook een knipbeurt, weliswaar een tijdje geleden. Varenka is de kleindochter van ex-president Botha van Zuid-Afrika en bekend in de wereld van de beeldende kunst.

Stef ging voor ons op, tussen de struiken doorheen het bos helemaal tot aan het uiteinde van het domein. Daar stond een tafel met enkele stoelen die de geboorte gezien hebben van verschillende bekende teksten en gedichten. De tafel smeekte wel om een afveegbeurt.

‘Het is al een tijdje geleden dat ik hier nog teksten geschreven heb‘

‘Je kunt ook niet alles tegelijk hé Stef, én toeren én schrijven …’

Het uitzicht op de velden was uitnodigend. Spontaniteit was continu aanwezig. Het bos was authentiek. Wat Stef zei was authentiek. Alles was harmonieus verweven tot één unieke schoonheid. Een bijzondere poëtische ervaring.

Het werd een gesprek tussen de liefde en de leegte … ;)

De hoofdreden was om te praten over stress, gezondheid en geluk.

Het werd een lange aanloop. Enkele flarden van ons gesprek:

Hoe komt ge hier terecht op deze bijzondere plaats in Wachtebeke?

We hadden het natuurlijk over teksten schrijven.

Wat is essentieel om echt goede teksten te schrijven?

Pas na dit alles kwam ik in zijn werkkamer terecht, waar dan het ‘echte’ interview begon …

Het ‘echte’ interview krijg je te zien in de serie ‘Gelukkig en Gezond’ binnen enkele weken.